De Belgische Revolutie - Brussels Vloms !
De Belgische Revolutie is de burgerlijke revolutie in 1830 tegen koning Willem I die tot de onafhankelijkheid van België heeft geleid.
Dertig jaar geleden creëerde José Géal - Toone VII “De Belgische Revolutie”, een Belgische tragedie, episch, bombastisch en patriottisch, in acht taferelen, getekend Arthur en Elisabeth Fauquez.
Toone VII en Toone VIII hebben dit bravourestuk opnieuw op hun programma gezet, met decors van Raymond Goffin.
Elke Belg weet dat het refrein van het fameuze duo “Amour sacré de la Patrie” van de voorstelling van 25 augustus 1830 van “De Stomme van Portici” in het “Théâtre de la Monnaie” onze voorvaders ertoe heeft aangezet om de Nederlanders uit onze provincies te verjagen.
Arthur en Elisabeth Fauquez hebben zich op deze historische feiten gebaseerd om hun patriottisch fresco te creëren.
Woltje, het ketje van Brussel (de jongen) leidt bekende revolutionairen zoals Frédéric de Mérode, de baron d’Hoogvorst, de journalisten Louis de Potter en Charles Rogier, de Luikenaar Charlier Jambe de bois… om Willem van Oranje, koning van de keiskoppe (Nederlandse kaaskoppen) te verjagen door hem met een hoop “brol” (voorwerpen) te bekogelen.
De prins van Saksen-Coburg-Gotha, de toekomstige koning der Belgen onder de voornaam Leopold I, krijgt een kleinigheid….. de Congreskolom!
Jules Cesar, waarnemer voor de UNO komt uitroepen dat “de Belgen de dappersten aller Galliërs zijn”.
Van Campenhout, revolutionair componist, auteur van ons volkslied, zingt een liedje om de strijders aan te moedigen.
Eddy Merckx, onze kampioen met het legendarische taalgebruik, is de koerier ter fiets van de patriotten.
De Stomme, een bekende clapette (kletskous) die haar boentje (liefde) voor Woltje niet kan verbergen, doet de omwallingen van Antwerpen ontploffen met een explosieve bloempanch (dikke pens).
Manneken-Pis, echter dan ooit, geboren uit de liefde van de Stomme en Woltje, vervult zijn impertinente taak, terwijl Sint-Michiel, beschermheer van Brussel en zijn Duivel van de toren van het Stadhuis aftuimelen om hun steentje bij te dragen tot de Belgische revolutie.